Το Σύνδροµο πολυκυστικών ωοθηκών χαρακτηρίζεται από διαταραχές του εµµηνορρυσιακού κύκλου (αραιοµηνόρροια ή και απουσία εµµήνου ρύσεως), βιοχηµική ή κλινική υπερανδρογοναιµία (δασυτριχισµός, ακµή, ανδρικού τύπου αλωπεκία) και την πολυκυστική µορφολογία ωοθηκών στο γυναικολογικό υπρηχογράφηµα. Αυτά συνδυάζονται µε προβλήµατα ωορρηξίας και άλλες µεταβολικές ανωµαλίες.

Γυναίκες µε σύνδροµο πολυκυστικών ωοθηκών συχνά έχουν συνήθως προβλήµατα αυξηµένου βάρους και παρουσιάζουν αντίσταση στην ινσουλίνη. Οι µακροπρόθεσµες εκδηλώσεις του συνδρόµου περιλαµβάνουν τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, µεταβολικό σύνδροµο, κεντρική παχυσαρκία, καρδιαγγειακές παθήσεις αλλά και υπερπλασία ενδοµητρίου µε αυξηµένο κίνδυνο για κακοήθεια ενδοµητρίου.

Για τη διάγνωση του συνδρόµου είναι απαραίτητος ο αποκλεισµός άλλων ενδοκρινολογικών αιτιολογιών όπως η συγγενής υπερπλασία επινεφριδίων, ο υποθυρεοειδισµός, το σύνδροµο Cushing, η υπερπρολακτιναιµία, οι ανδρογονο-εκκριτικοί όγκοι αλλά και η φαρµακευτικά επαγόµενη υπερανδρογοναιµία.

Για την αιτιοπαθογένεια του συνδρόµου ενοχοποιούνται γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες.

Οι απαραίτητες εξετάσεις περιλαµβάνουν ένα πλήρες ιστορικό, γυναικολογική εξέταση, διακολπικό υπερηχογράφηµα των έσω γεννητικών οργάνων, αιµατολογικές και ορµονολογικές εξετάσεις.
Αναλόγως των αποτελεσµάτων των εξετάσεων αποφασίζεται εάν είναι απαραίτητη η φαρµακευτική θεραπεία (ορµονική ή αντιδιαβητική) ή άλλες ειδικές οδηγίες διατροφής και αλλαγή του τρόπου ζωής.